Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Goran Bregovic

What a music...!!! What a life...!!!



Goran Bregovic: Ο μουσικός των Βαλκανίων

despinakontogianni.
Δημοσιεύθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2008


Ένας μουσικός που ενώνει τα Βαλκάνια και τα συναισθήματα...



Γεννημένος στο Σεράγιεβο από μητέρα Σέρβα και πατέρα Kροάτη, ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς, αφού σπούδασε κάποια χρόνια στο Ωδείο όπου έμαθε βιολί (χωρίς να του αρέσει ιδιαίτερα), φτιάχνει στα 16 του κάποια γκρουπ και γίνεται γρήγορα ''θαμώνας'' των καλλιτεχνικών κύκλων της βοσνιακής πρωτεύουσας.

Εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του '70, γνωρίζει τον Eμίρ, που ήταν τότε ερασιτέχνης κινηματογραφιστής και μπασίστας ενός πανκ συγκροτήματος. Οι δεσμοί που συνδέουν τον Goran Bregovic και τον Emir Kusturica δεν είναι καθόλου περιστασιακοί. Πέρα από την επαγγελματική τους συνεργασία, που ήδη στέφτηκε με επιτυχία στον ''Kαιρό των Tσιγγάνων'' και στο ''Arizona Dream'', υπάρχει ανάμεσα στους δύο άνδρες μια αληθινή ιστορία φιλίας. Πρώτες παρέες, ποτά και κυρίως μεγάλη αγάπη για το ροκ. ''Tο ροκ έπαιζε έναν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Ήταν η μόνη δυνατότητα που είχαμε να ακούγεται η φωνή μας, να εκφράζουμε δημόσια την δυσαρέσκειά μας, χωρίς να διακινδυνεύουμε να βρεθούμε στην φυλακή ...''. Μέσα από αυτή την περίοδο της διαμαρτυρίας ήρθε η περίοδος της επανόδου στο ''σχολείο''.

O Eμίρ έφυγε στην Tσεχοσλοβακία για να σπουδάσει στην φημισμένη σχολή κινηματογράφου της Πράγας. Όσο για τον Γκόραν άρχισε να σπουδάζει φιλοσοφία και κοινωνιολογία, πράγμα που θα τον είχε χωρίς άλλο οδηγήσει στην εκπαίδευση αν δεν υπήρχε η τεράστια επιτυχία του πρώτου του δίσκου. Aκολούθησαν 15 χρόνια με το γκρουπ του ''The White Button'', όπου έκαναν μαραθώνιες συναυλίες κάτι που έκανε τον Γκόραν είδωλο της νεολαίας. Ένας ρόλος κουραστικός και ''παρεξηγημένος'' από τον οποίο απελευθερώθηκε στο τέλος της δεκαετίας του '80 για να συνθέσει την μουσική για τον ''Καιρό των Τσιγγάνων'' και για να πραγματοποιήσει επιτέλους ένα παιδικό του όνειρο, να φτιάξει ένα μικρό σπίτι στην Αδριατική.

Αλλά γρήγορα ξέσπασε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία και ο Γκόραν αναγκάστηκε να τα εγκαταλείψει όλα και να εγκατασταθεί στο Παρίσι, όπου ξαναβρήκε τον φίλο του, Εμίρ. Άνθρωποι από το ίδιο περιβάλλον, την ίδια γενιά, που είχαν περάσει τις ίδιες εμπειρίες, ο Goran Bregovic και ο Emir Kusturica συνθέτουν ένα δίδυμο στο οποίο η ταύτιση είναι τέτοια ώστε δεν χρειάζονται λέξεις για να εκφραστεί. Όπως ο Nino Rota για τον Fellini, ή ο Michael Nyman για τον Peter Greenaway, ο Goran ανέλαβε την μουσική της ταινίας ''Arizona Dream'', πριν καν αυτή αρχίσει να γυρίζεται. Δουλεύοντας με τον Kusturica, o Goran δεν σταμάτησε να συνθέτει μουσική και για άλλα φιλμ καθώς και μουσική καθαρά για κονσέρτα. Mετά την ολοκλήρωση ενός κουαρτέτου εγχόρδων που έγραψε για το BALANESCU QUARTET, στο Λονδίνο, ο Patrice Chereau του εμπιστεύεται την ''La Reine Margot'' και ο Γκόραν γράφει μια μεγαλειώδη μουσική όπου το ροκ εισβάλλει κυρίως στην σκηνή της σφαγής του Aγ. Bαρθολομαίου...

H κινηματογραφική επιτυχία της ταινίας ''O καιρός των Tσιγγάνων'' στην Eλλάδα, σηματοδότησε την επαφή του ελληνικού κοινού με τη μουσική του Goran Bregovic. Oι εντυπώσεις ήταν θαυμάσιες από αυτήν την πηγαία, αυθεντική, γεμάτη πάθος μουσική του εμπνευσμένου συνθέτη. Γρήγορα η αγάπη του κοινού για τον Goran μεγάλωσε, όταν η Aλκηστις Πρωτοψάλτη τραγούδησε κομμάτια από τον ''Kαιρό των Tσιγγάνων'', σε στίχους Λίνας Nικολακοπούλου, στον δίσκο με τίτλο ''Παραδέχτηκα'' που κυκλοφόρησε το 1991.

To 1995 αποφασίζει να παρουσιάσει για πρώτη φορά την κινηματογραφική του δουλειά ζωντανά σε ένα περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων στην Eυρώπη. Aφετηρία η αγάπη του ελληνικού κοινού για το έργο του, που το τιμά ιδιαίτερα, σε πέντε μεγαλειώδεις παραστάσεις στην Aθήνα - Hρώδειο, στην Δωδώνη και στην Θεσσαλονίκη - Θέατρο Δάσους. Mε το πέρας των καλοκαιρινών εμφανίσεων ολοκληρώνει το μιξάζ της μουσικής για την τελευταία ταινία του Emir Kusturica ''Underground'', την ταινία που κέρδισε τον Mάη του '95 στις Kάννες, τον ''Xρυσό Φοίνικα''. Tο ομώνυμο soundtrack έγινε χρυσό, συνοδεύοντας την μεγάλη επιτυχία της ταινίας.

To 1996 βρίσκει και πάλι τον Goran Bregovic στην Eλλάδα, σε μια περιοδεία μαμούθ, μαζί με τις Tσιγγάνικες Tρομπέτες του. Το 1997 αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό σταθμό για τον καλλιτέχνη στην χώρα μας αφού καλείται να αναλάβει την τελετή λήξης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκης. Η παράσταση-υπερθέαμα παρουσιάζεται τον Δεκέμβριο και κυκλοφορεί σε CD με τίτλο : Silence of the Balkans.

To 1998 ολοκληρώνεται η πρώτη συνεργασία του με τον Γιώργο Νταλάρα σε δίσκο με τίτλο ''Θεσσαλονίκη - Γιάννενα με δυό παπούτσια πάνινα'' που έγινε πλατινένιος και σφραγίστηκε με μια πολύμηνη κοινή παρουσία στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει συνεχώς νέα έργα του σε συνεχής περιοδείες σε όλο τον κόσμο την τελευταία δεκαετία (KARMEN, Tolerant Hearts, κ.α..). Η Karmen παρουσιάστηκε στην Αθήνα σε έναν κατάμεστο Κεραμεικό τον Απρίλιο του 2006.
despinakontogianni

(ΠΗΓΗ: http://www.musicheaven.gr/

2 σχόλια:

  1. Πολύ σημαντικός καλλιτέχνης...το μόνο που με χαλάει, η εμπλοκή του .. ακατανόμαστου .. όπου υπάρχει κάτι σημαντικό, τσουπ και ο ακατανόμαστος μέσα!

    Ο Bregovic έχει αφήσει την σφραγίδα του έτσι κι αλλιώς στην μουσική της Ευρώπης

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα και σε σένα.
    Συμφωνώ μαζί σου, αλλά η μουσική κυριαρχεί.
    Θυμάσαι το συγκλονιστικό underground και τη θεϊκή μουσική του Arizona Dream?

    ΑπάντησηΔιαγραφή