Belle Epoque, Παρίσι 1880-1914

Η Belle Époque αποτελεί ένα σύνθετο κεφάλαιο στην ιστορία του Παρισιού από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ο 19ος αιώνας γιορτάζει την αποχώρησή του αφήνοντας πίσω του λαμπρές εφευρέσεις που θα σημαδέψουν τη νέα εποχή που ανατέλλει. Το Παρίσι στα χρόνια μεταξύ του 1880 και του 1914, συνθέτει ένα πανόραμα μιας πόλης πλημμυρισμένης από ζωή, ελπίδα και λάμψη.



Και μόνο η φράση belle époque είναι διεγερτική. Φέρνει στο νου εικόνες μιας όμορφης εποχής και οδηγεί τη φαντασία σε ένα καλειδοσκόπιο ολόφωτο. Στις μνήμες των γενεών που ακολούθησαν, η belle époque έχει παραμείνει ως εικόνα ενός χαμένου παραδείσου που κυριαρχούσε στην Ευρώπη πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ζωή της νύχτας αποτυπωνόταν σε πολύχρωμες αφίσες στους δρόμους και τις πλατείες. Το Μουλέν Ρουζ άνθιζε, τραγούδια ηχούσαν στα καλλιτεχνικά στέκια της Μονμάρτης και στα concert-cafés κατά μήκος των μεγάλων λεωφόρων.



Οι κοσμικοί συναντιόνταν στα εντυπωσιακά φουαγιέ των θεάτρων και αντάλλασσαν προσκλήσεις για ιδιωτικά soirées. Στα μεγάλα σαλόνια, παραδοσιακά στυλ και φόρμες συναγωνίζονταν την ολοκαίνουρια Art Nouveau. Οι φωτογράφοι, κόντρα στο παλιό Παρίσι, απεικόνιζαν συνεχώς το μοντέρνο σύμβολο της πόλης, τον Πύργο του Άιφελ. Ολόκληρος ο κόσμος φαινόταν να περιφέρεται στους μεγάλους δρόμους. Παράλληλα, αμέτρητα αντικείμενα πολυτελείας εμφανίστηκαν: μόδα, κοσμήματα, πολύτιμα αντικείμενα για τη διακόσμηση των σπιτιών.






Στις γκαλερί, πλήθος επισκεπτών διαφωνούσαν μπροστά στις παλιές δημιουργίες και στη νέα αβαν-γκαρντ, εντυπωσιασμένοι από το συνδυασμό της εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής και των μοντέρνων έργων. Γλυπτά κατέκλυζαν όλη την πόλη, γλυπτά που χαιρέτιζαν το θρίαμβό της στις διεθνείς εκθέσεις του 1889 και του 1900.







Η Γαλλική πρωτεύουσα βίωνε μια περίοδο κοινωνικής επανάστασης και οικονομικής ευημερίας. Τα πάντα, από θεατρικά προγράμματα μέχρι απλά μοντέλα, τόνιζαν τη δύναμη της όπερας, του θεάτρου και των συναυλιών. Και, όπως συνέβη με την αφίσα, η φωτογραφία έκανε την εμφάνισή της δυναμικά ως μοντέρνο μέσο έκφρασης. Καλλιτέχνες της αβάν γκαρντ ζωγράφιζαν αδιάκοπα αφίσες και θεατρικά προγράμματα. Οι παραδοσιακοί πορτραιρίστες άρχισαν να βασίζουν τη δουλειά τους στις νέες φόρμες. Οι καλλιτέχνες αφίσας σχεδίαζαν φιλόδοξες και εντυπωσιακές διακοσμήσεις. Οι γλύπτες εργάζονταν για τους βιομήχανους των πολυτελών αντικειμένων και οι συνθέτες έπαιζαν πιάνο στα καφέ της Μονμάρτης.







Η Belle Époque εκφράστηκε με πολλές διαφορετικές φόρμες καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και με αντικείμενα καθημερινής χρήσης που έφεραν τη σφραγίδα μεγάλων παραγωγών όπως οι Baccarat, Chaumet, Christofle και το State Manufactory of Sèvre, που υπάρχουν μέχρι σήμερα. Τα μεγαλύτερα κέντρα διασκέδασης, τα café-concerts και τα καμπαρέ, υπάρχουν ακόμα. Η ανάμνηση του Παρισιού ως πρωτεύουσας της κομψότητας, ζει στις δημιουργίες της εποχής εκείνης. Όλη αυτή η ευφορία αποτυπώθηκε στην καλλιτεχνική δημιουργία της εποχής με έργα που σημάδεψαν ολόκληρο τον κόσμο.